ωσμωσυμμορφούμενος

-η, -ο, Ν

βιολ. (για οργανισμό) αυτός που μεταβάλλει την ωσμωτική συγκέντρωση τών σωματικών του υγρών ώστε να συμφωνεί με εκείνην τού μέσου στο οποίο ζει («ωσμωσυμμορφούμενα ζώα»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ώσμωση + συμμορφούμενος, μτχ. παθ. ενεστ. τού συμμορφώνομαι / συμμορφοῦμαι].